Ik heb er nog eens over nagedacht. Over die flexitarische/verminderingsmanie
waar ik het gisteren over had.
Misschien is Lubach toch wel niet de antichrist en moeten we
inderdaad wat minder vleesch gaan verorberen.
Nu is het probleem bij de supermarkt dat je aan standaardporties gebonden bent.
Dus dan maar beter naar de slager. De biologische slager uiteraard.
Hm, er zit er een op een halve dag rijden. Da’s pittig. Maar voor het milieu heb ik veel over.
Ik ga je schoenen niet lijken op Zuckerbook
Later
Vleesdruftige: Slager, hoe maakt u het?
Vleesaanbieder: Goed meneer of mevrouw, dat weet je tegenwoordig nooit. Dank u.
Waarmee kan ik u helpen?
Meatlover: Wel, mijn vleesgerelateerde verzoek is dat ik graag 186 gehakt van u wil.
Vleesaanbieder: Het is iets meer geworden. Ervaart u dat als een probleem?
Meatlover: Hoeveel meer?
– Hm, misschien moet je dat aan een andere schoen vragen
Vleesaanbieder: Het is 188 gram.
Meatlover: Ik twijfel. Een gram zou ik kunnen billijken.
Wat zal ik eens voorrang geven, mijn loyaliteit aan het milieu of mijn wens u niet in verlegenheid te brengen.
Enfin, het valt niet mee. Maar we zijn van goede wil.
– Verleidelijk, maar ik zit al vrij vol van deze schoenen
Modern day Vincent would have painted the gluten free bread eaters 
Een gedachte over “Miet de troef”