Het is natuurlijk altijd fijn dat mensen met elkaar meeleven, zoals nu na de recente gebeurtenissen in Parijs.
Daar ga ik niks naars over zeggen. Dat is al genoeg gedaan.
Maar wat me wel opvalt is dat er een merkwaardige verschil is tussen wanneer wel en wanneer niet meeleven.
129 doden in Parijs en 415 gewonden. Dat is zeker heel veel.
En op schokkende wijze. Dus alles en iedereen bidt voor Parijs en koopt roodwitblauwe lampjes.
Maar als ik het goed begrepen heb hadden wij bij de mh17-ramp ook 298 doden te betreuren. Dat was ook geen geval van foutje bedankt.
Maar ook een aanslag.
Ik heb toen niet de Eiffeltoren in roodwitblauw gezien. Er waren ook geen Engelsen die het Wilhelmus zongen.
Oké, wij zijn dus wat minder populair. Of onze marketing was minder. Ik weet het niet.
Oh en dan was er dat Russische vliegtuig dat een bom aan boord had. Ik ga niet opzoeken hoeveel mensen daar dood aan gingen, want dat waren toch maar Russen. Oh, schreef ik dat hardop?
Nou ja, dat is wel hoe men er over denkt natuurlijk. Getuige het feit dat we toen niet verzocht werden te bidden voor Russia.
Oh ja, dan is er nog wat gaande geloof ik. Ergens. Maar dat zijn bruine mensen. Met een smartphone. Zolang ze nog een smartphone hebben moeten ze niet zeuren.
Ja.
Ze zijn maar gestopt met tellen want dat was te lastig geworden. Ze blijven namelijk niet bepaald op hun plek die Syriërs. Oh en ze lijken ook nog eens op elkaar. Uiteraard.
Ja.
200.000 doden tot nu toe is ongeveer de schatting. Give or take a few.
Maar voor hen geen gebed.
En voor hen geen JesuisSyrien.
Nee, chien zijn we wel. En sjoemeldiesel zijn we ook. Maar Syrien allerminst.
Hee, kunnen jullie even ophouden met die invasie van ons landje?
Wij hebben hier ook zo onze probleempjes. namelijk. Zo gaat de lastenverlichting van 5 miljard voor hardwerkende nederlanders misschien niet eens door.
En ze laten tegenwoordig ook iedereen maar toe op de golfbaan.
Je suis chien.
Maar eigenlijk heette ik Diesel.
Een naam van niks, maar ja. Ik had het niet voor het kiezen.
Ik vind het superschattig hoor, dat veel mensen opeens hond zijn.
Of brandstof.
Maar laten we wel wezen. Er wordt geen plofkip minder om gegeten.
Nou ja, je suis poulet dan maar.
Je suis le cochon pleurer.
Modern day Vincent would have painted the gluten free bread eaters 