Echt, u heeft geen idee.

Gedurende het eerste jaar van mijn blog was ik weer eens ernstig aan het twijfelen over het nut van vlees eten en dacht ik hierover in diverse berichten hardop.

Inmiddels ben ik al een tijdje veganist. Ik zal u uitleggen waarom.

Eerst maken we een sprongetje terug in de tijd. Toen Ted nog “die sukkel” was volgens zijn medogenloze klasgenootjes.

Ergens in de jaren zeventig werd mijn vader gegrepen door de tijdgeest en vond dat we minder vlees moesten gaan eten. De man was toen nog vaak de baas, dus zo geschiedde.

Duizenden kilo’s kaas verorberden wij, want dat was het                                                                    gezonde alternatief, niet waar.

Linzen en rijst kwamen ook op tafel. Allemaal raar vreten, zonder zout of kruiden, want dat was onzin.

Op school werd ik gepest omdat ik verteld had dat wij koffie dronken uit Tanzaaaaaania.

Gevolg van dit alles: Een diepe afkeer van vegetarisch eten.

Zodra ik dus uit huis was at ik enige tijd voornamelijk frikandel, shoarma en nasi van de chinees. (De volgende dag kon je de andere helft van het bakje opbakken.)

Dit feest van verzadigd vet en “ongekend” dierenleed duurde enkele jaren, tot ik activistische vrienden kreeg.

Om enigszins erbij te horen moest je op zijn minst vegetariër zijn. Uiteraard kreeg ik te horen dat melk voor kalfjes is, maar soit, dat zal wel. Moet toch wat eten.

Ondertussen bleef ik depressief, hetgeen ik al sinds mijn puberteit was.

Het voert te ver om alle ingrediënten van deze depressie hier op te noemen, maar dat voeding er een van was is mogelijk. Als je vegetarische eten voornamelijk bestaat uit brood, koek, chips, vegaburgers en bier is het goed mogelijk tekorten op te lopen.

Maar zoals zo vaak wordt er een zondebok gezocht en als je na jaren dan bij de voeding terechtkomt, zal het het gebrek aan vlees wel zijn.

Exit actie-vrienden en Hello Meat!

Wat volgt is een lange periode van vlees, kaas, vlees met kaas. Nou ja, u kent het vast.

Op een gegeven moment zie je in een moment van onachtzaamheid toch een documentaire over vlees en word je ekotariër.

Naar gelang de inhoud van je portemonnee ben je dat dan meer of minder strikt. N’est-ce Pas? Zou Poirot zeggen. Ook een fervent vleeseter trouwens.

In dit hele idee van vlees is soort van goed en biologisch vlees is prima, kwamen toch steeds meer scheurtjes.

Ik had gehoord van Marianne Thiemens documentaire Meat the Truth, maar durfde hem

niet te kijken omdat ik bang was dan geen vlees meer te lusten. En dan zou ik geheid weer depressief worden.

Ik besprak mijn twijfels hierover met mijn levensgezel en die bleek op hetzelfde punt van ontwikkeling te zitten.

Dus….. keken wij Cowspiracy. Een inspirerende film die diverse problemen rondom de consumptie van dierlijke producten bespreekt.

Na deze film werden we direct vegetariër, er was geen ontkomen meer aan. Een zeer spannende stap voor mij, mag ik wel zeggen.

De verwachte depressie bleef uit. Wat ik wel kreeg was: meer energie en meer levenslust.

Ik had de smaak te pakken en keek ook Forks over Knifes via Netflix.

Dit is een film die niet alleen uitlegt wat er mis is met vlees, eieren en zuivel (en bijenkots) maar vooral ook heel duidelijk uitlegt wat je dan wel kan eten en waarom.

Alle vooroordelen die ik had over eiwittekorten en dergelijke waren toen ook opgelost.

Dus veganisme was de volgende logische stap.

Ik zou nu niks anders meer willen.

*****************************

Er is zoveel Fokking mis met dierlijke producten. Ik ga hier niet uren besteden aan het opsommen van wat allemaal. Het is allemaal al uitgelegd en beter dan ik dat kan.

Het probleem is niet dat er te weinig informatie is, maar het probleem is de onwilligheid van mensen om van hun verslaving aan vlees, kaas en andere rotzooi af te komen.

Wil je ook een goed gevoel bij wat je eet, meer energie en veel minder kans op enge ziektes? Steek je kop niet langer in het zand en ontdek de verborgen waarheden over de grootste schande van onze tijd.

Als je alle films bekeken hebt. Heb je recht op een gehacktbal.

Jij nog wel. Bofkont   🙂