Waar je GroenLinks, zeker in Zijn huidige toestand, kan zien als een rebranding van de PVDA, is de Partij voor de Dieren een partij die systeemverandering nastreeft in plaats van macht om de kruimels.

De politieke emancipatie van de arbeider, zoals die in gang gezet werd door de socialisten in de negentiende eeuw, kreeg een interessante wending door partijen als de PSP, die het aandachtsveld verbreedden richting homo- en vrouwenemancipatie en richting milieu, wat ook een #ZegMaar nieuw woord was in de seventies.

Ik heb de fusie van PSP, PPR, CPN en het kleine EVP tot GroenLinks bewust meegemaakt. Ik mocht nog niet zo lang stemmen namelijk.

Ik liep trots en gespannen door het dorp met een grote sticker van GroenLinks op mijn spijkerjekkie.

Een paar jaar later werd ik lid. Als welkomstgeschenk kreeg ik een boekje met daarin een visionair verhaal over vervoer en dergelijke in de toekomst. De toekomst waar we nu in leven.

Het boekje heb ik niet meer, dus ik kan niet checken wat er van uit gekomen is. Wel heb ik het idee dat GroenLinks niet meer die visionaire partij is van toen;

GroenLinks is in mijn beleving de laatste jaren een partij die erg graag mee wil doen met de “grote jongens”. In ruil voor wat kruimels, zetten zij grif hun handtekening onder plannen van de Volkspartij Voor Destructie. Daarentegen stemmen zij nogal eens tegen moties van de Partij voor de Dieren die bedoeld zijn om het verschrikkelijke leven van dieren in de vee-industrie te verbeteren. Dit tegenstemmen gebeurt dan op grond van eenzijdige mileu-argumenten.

Wat mij ook erg stoort aan het huidige GroenLinks is dat het een partij van vleeseters en kasetariërs is geworden.

Waar veganisme de norm is bij de Partij voor de Dieren, is vlees eten Doodnormaal bij GroenLinks. Dat wordt gezien als een Persoonlijke Keuze.

Ook de Jessias is flexitariër.

Ik vind het zelf bizar en onuitstaanbaar dat de voorMan van de grootste “milieupartij” van Nederland niet op zijn minst kasetariër is. (Vege=Plant. Dus als je groeivloeistof voor kalfjes en uitscheidingen van de kip consumeert ben je geen vegetariër.)

Kortom: voor het verbreden van de emancipatie richting niet-menselijke dieren moet je niet meer bij GroenLinks zijn. Daar hebben we nu de Partij voor de Dieren voor; de enige partij die het gevoelsleven en de intelligentie van dieren als een factor ziet om rekening mee te houden. Een factor die niet constant overvleugeld dient te worden door economische belangen. Of… door antropocentrische milieubelangen.