Op de mens af gevraagd, zal vrijwel iedereen beamen dat het niet slaan van varkens beter is, dan het wel slaan van deze roze dieren.

Ja, er is vast wel consensus in Nederland over dat geweld tegen dieren niet goed is, zoals wij ook reeds enige tijd geweld tegen kinderen afkeuren.

Zo breed is deze consensus echter niet, dat er geen binnenlandse consumptie meer zou zijn van vlees. Nee, kijk en erger je in de supermarkt. Het is Ongehoord wat men allemaal in de consumptiekar gooit.

Mensen zien de beelden op het nieuws, maar gaan er blijkbaar nog steeds vanuit dat dit om incidenten gaat. En ze betrekken de informatie in ieder geval niet op hun dagelijkse leven. Nee, het adagium dat vlees normaal, noodzakelijk en natuurlijk is, blijft sterk overeind. Ondanks alle Vegan-bordjes in de AH, blijft het aantal veganisten in Nederland beperkt.

Tegenover de langzaam groeiende schare van mensen die pleiten voor dierenrechten en die informatie verspreiden over de realiteit voor “consumptiedieren”, staat een heel leger van door Big Milk en Big Meat gefinancierde wetenschappers die nog steeds beweren dat dierlijke producten goed voor je zijn en dat leven als Veganist een hel is.

Ook de slavenhouders in de vee-industrie mengen zich tegenwoordig in het debat. Op ronkende wijze, kun je wel zeggen.

Ja, enerzijds heb je de tractorterreur, die gedoogd wordt vanuit de overheid, maar daarnaast maken de slavenhouders zich ook nog kwaad op schrift, elke keer als er een voorstander van dierenrechten in het zonnetje gezet wordt bijvoorbeeld.

Varkenshouders en hun gelijken, zijn niet echt archetypische wijsgeren. Ze zijn toch wat beter in het houden van varkens. (Nou ja, ze houden ze niet, ze gaan na een half jaar naar de slacht.) Dus het boze geschrijf van Lientje en de haren strijkt een gewetensvol mens tegen de haren in, maar zal ook de vooruitgang niet tegen houden.

Wat is dan wel het probleem? Waarom eten mensen nog dieren?

Ik ontmoette recentelijk een vegan vrouw, die bij een musicalgezelschap werkt. Zij zei dat “de hetero’s in het gezelschap nog wel perse vlees willen eten”.

Zie daar het probleem; vlees eten wordt nog steeds geassocieerd met mannelijkheid, whatever that may be. (In werkelijkheid is het erg slecht voor je “mannelijkheid”.)

Dus wellicht is het toch nuttig om een stevig debat te voeren over wat dat nou is, mannelijkheid, Ewald. Misschien is dat toch wel een nuttige strijd, als het leidt tot minder machismo en daardoor een bredere acceptatie van veganisme onder mannen.

Vlees eten is in Nederland de norm en helaas niet alleen voor mannen. Van alle kanten krijgen wij nog steeds te horen dat vlees en dierlijke uitscheidingen vol zitten met bouwstoffen die je anders mist en dat vegan ouders kindermoordenaars zijn. Verder blijf je maar verwarring houden over of we nou leeuwen of apen zijn.

De oplossing is langdurig en zwaar, maar nodig; we blijven de onzin ontkrachten.

We moeten blijven hameren op het volgende:

Een plantaardige voedingswijze, bestaand uit niet teveel bewerkte voeding, biologisch en lokaal geproduceerd, is het beste voor dier, natuur en milieu. En voor de mens!

Er is tenslotte ook geen MORELE rechtvaardiging voor dierenmisbruik!