De Partij voor de Dieren krijgt nogal eens het verwijt alleen maar met dieren bezig te zijn en nauwelijks met mensen. Daarnaast zijn er mensen die bij ons (ja ik ben lid) zaken aankaarten die hen persoonlijk raken en teleurgesteld zijn wanneer wij geen tijd voor ze hebben.

Zijn deze gevoelens van onvrede terecht?

Een politieke partij is een organisatie die erop gericht is door deelname aan verkiezingen invloed te verkrijgen op overheidsbeleid in een bepaald geografisch gebied.^[1

Deze definitie zegt al aardig wat over de grenzen van de bemoeienis van de politieke partij. Politici proberen idealiter beleid te helpen vormen dat gunstig is voor iedereen. Dit is wat anders dan werken bij een belangenorganisatie.

Een belangenorganisatie is een organisatie voor belangenbehartiging. Het gaat vrijwel altijd om een duidelijk omschreven doel met een specifiek maatschappelijk nut. Het kan gaan om behartiging van de eigen belangen, maar ook om die van een groep waartoe de leden niet zelf behoren.

Weliswaar zijn er raakvlakken tussen de partij en de belangenorganisatie, namelijk dat zij beiden gericht kunnen zijn op het beïnvloeden van beleid en dat zij beiden een vrij specifieke doelgroep en/of achterban kunnen hebben. Toch is het verschil dat politici zich met alle beleidsgebieden dienen te bemoeien en dat zij in het centrum van de macht zitten en dat belangenorganisaties aan de rand zitten en een one-issue-beweging kunnen zijn.

Ook zijn politici geen hulpverleners, die hulp verlenen op wat voor manier dan ook, aan individuele mensen met problemen of zorgen.

Hulpverlening zelf is niet politiek. Het is het helpen van mensen om beter te worden of om zich te kunnen handhaven binnen de bestaande orde.

Over one issue gesproken. Is de PvdD een partij met één issue?

Ja, dat wel, namelijk de issue dat de aarde en al haar inwoners weer gezond moeten worden. Een vrij breed onderwerp dus. De PvdD legde dit bij de TK-verkiezingen van 2017 allemaal uit in “Plan B”. De standpunten staan op de website van de PvdD.

Dat we over alles iets te zeggen hebben, betekent niet dat we geen focus hebben. Onze focus ligt op dier, natuur en milieu. Daar zijn we heel open over. Die focus hebben we vanaf het begin en onze naam is een constante herinnering aan waar we de focus op willen houden.

De focus op dier, natuur en milieu heeft de PvdD omdat er geen enkele andere partij is in Nederland, die opkomt voor de belangen van dieren en hun leefgebied. Alle andere partijen zijn mensgericht. Daarnaast is een belangrijk argument voor deze focus dat opkomen voor dier, natuur en milieu ook de mens ten goede komt. Als was het maar doordat een vriendelijkere omgang met dieren en met de gedeelde leefomgeving ook effecten zal hebben op hoe we met elkaar omgaan.

Het werk dat de PvdD doet voor dier, natuur en milieu doet zij met momenteel vier kamerleden. (Eentje koos voor haar pensioen.)

In den lande zijn er diverse mensen actief in provinciale staten en gemeenteraden en in afdelingen.

Wij zijn met velen, maar toch ook met betrekkelijk weinig mensen.

Dat betekent dat wij keuzes moeten maken in waar we wel en niet mee bezig zijn. Zoals ik uitlegde, is onze focus duidelijk. Ten behoeve van dit aandachtsgebied proberen wij zo effectief mogelijk bezig te zijn. Zoveel mogelijk uit onze tijd te halen. Dit betekent dat als ergens een groep burgers bijvoorbeeld terecht strijdt voor het behoud van een bomenlaan in hun buurt en onze hulp vraagt, het kàn zijn dat wij hier aandacht aan besteden in onze communicatie naar de leden toe, maar de strijd verder aan de burgers in de buurt over te laten. Dit, omdat wij moeten woekeren met onze tijd, maar ook omdat het goed is dat lokale belangen lokaal verdedigd worden door belangenhebbenden. En natuurlijk hebben bomen op een plaats ook nut elders, maar zoals gezegd, wij maken een afweging.

Je mag het oneens zijn met de afwegingen die de PvdD maakt met betrekking tot de besteding van haar tijd, maar je kunt haar niet verwijten dat zij haar tijd zo besteed. De tijd wordt namelijk wel besteed aan een nobel doel, het verlichten van de nood van de miljarden dieren in de vee-industrie. Tevens is het zo dat het iedere partij vrij staat om haar tijd te besteden zoals zij dat zelf wil. Die vrijheid van het zelf bepalen van de focus, is een groot goed. Als je vindt dat de focus ergens anders op moet liggen kun je zelf een partij oprichten of je kunt lid worden van de PvdD en invloed uitoefenen op het beleid.

On second thoughts, richt zelf maar een partij op 🙂

De verwijten vind ik dus niet terecht. De PvdD kan niet alles in haar eentje en zij mag zelf keuzes maken en daarnaast worden er ook dingen op ons bordje gelegd die niet bij ons thuis horen.

Twee vergelijkingen nog tot slot.

“Hee, dat koekje bevat roomboter. Ik dacht dat je veganist was.”

Niemand doet alles perfect. Dat je iets goeds nastreeft betekent niet dat je extra hard aangepakt moet worden als je het een keer “niet perfect” doet.

Kritiek op dingen die je NIET doet, of die je niet goed doet, moet geen belemmering zijn om goede dingen te willen doen. Om onder de radar te blijven.

Tenslotte: Ik was eens in een groot gebouw en daar hoorde ik dat de eersten de laatsten zullen zijn en de laatsten de eersten.

Wees niet boos als je evenveel aandacht krijgt als een ander, terwijl je vindt dat je recht hebt op meer aandacht omdat je harder gewerkt hebt.

De aandacht van de Partij voor de Dieren gaat niet voor niks uit naar hen die er niet met mensentaal om vragen.

Post scriptum voor partijgenoten:

Als je een broodje pakt bij het congres, is het van jou.

Niet terugleggen en een ander broodje pakken smeerkees.