Enkele jaren geleden was er een co-piloot die niet zo vrolijk was, die toen de piloot naar de wc was de deur barricadeerde en het vliegtuig vrij hardhandig parkeerde tegen een berg.

Gevolg: zoveel honderd doden.

Vreselijk natuurlijk. Iedereen was geschokt en tsja, Maatregelen waren aan de orde.

Maar wat is het verschil tussen de fatale actie van die piloot en het nog steeds eten van dierlijke producten heden ten dage, ondanks het bombardement van informatie over hoe desastreus dat is?

Volgens de huidige voorspellingen hebben we nog een jaar of tien dat alles definitief naar de klote is en het niet alleen voor mensen elders, maar ook voor ons echt pijn gaat doen.

Als we zo doorgaan halen we het jaar 2100 niet als mensheid.

Daar kun je verdrietig over worden, maar je kunt het ook anders benaderen;

Als je een fruitvliegje om zeep helpt, wat voel je dan? Een overwinningsroes? Opluchting? Allebei?

Als we nou eens het zelfde enthousiasme zouden kunnen opbrengen voor het ombrengen van onszelf, dan wordt Het Einde “natuurlijk” veel leuker!

Dus stoppen met die zonnepanelen en schaf allemaal maar een airco aan.

Ga lekker op vakantie naar Turkije met het vliegtuig zo vaak je wilt. (In de winter misschien naar een ander land. Of juist wel naar Turkije. Maar ik dwaal af.)

Oh en vlees eten? Stik er maar in!

Want als jij nu stikt in je speklapje, dan ga je met een volle buik je graf in en hoef je niet te wachten op het Einde der Tijden –> Win Win.

Dus maak je nergens meer druk om.

We gaan gewoon lachend onze zelfgebakken uitroeiing tegemoet.