Een groot filosofisch vraagstuk is de kwestie: Is er een God en, in het geval van een persoonlijke God, is die goed of almachtig? Allebei kan namelijk niet.
Als God goed is, hoe kan het dan dat die toelaat dat er mensen zijn die niet-menselijke dieren en hun uitscheidingen eten, terwijl dat niet eens noodzakelijk is om te overleven? Ligt het wellicht niet in hun macht om daar iets aan te veranderen?
Als God wel almachtig is, hoe kan het dan dat die toelaat dat er mensen zijn die niet-menselijke dieren en hun uitscheidingen eten, terwijl dat niet eens noodzakelijk is om te overleven? Heeft die wellicht geen zin om er iets aan te doen? Vindt die het wel grappig, al die ellende?
Bij gebrek aan duidelijke Godsbewijzen is de mens aangewezen op hun eigen oordeelsvermogen. Humanisten hebben waarden geformuleerd die algemeen geldig zouden kunnen zijn, net als de tien geboden, die door God gedicteerd zouden zijn. Een van de kernpunten van het humanisme is dat helpen beter is dan schade toebrengen. Helaas is niet iedereen het met deze gouden regel eens, kijk maar naar de Trumpjes van deze wereld.
Persoonlijk voel ik me thuis bij het (eco-)humanisme, dat je aanspoort om een verantwoordelijke levenshouding aan te nemen. Ik probeer andere dieren, menselijk en niet-menselijk, te helpen en ik probeer anderen te laten zien hoe mooi dat is. Hoe mooi het is om je te voeden met plantaardige voedingsmiddelen die minder schade berokkenen aan alles wat leeft. (Negen jaar veganist; geen seconde spijt.) Hoe fijn het is om iets aardigs te zeggen tegen mensen die je tegenkomt. En wat voor een gevoel het geeft om tijd of geld te doneren aan een organisatie die zich inzet voor een betere wereld.

Gisteren las ik een nieuwsbericht over twee mannetjesgieren die samen een gierenei hadden uitgebroed en nu een gierenkindje verzorgden. Afgezien van de merkwaardige woordkeus hier en daar (Homogieren), een prachtig artikel. En wat bijzonder dat de dag voor Pasen, het feest waarin kippen gekruisigd worden voor onze zonden, dit in de krant stond.
Vandaag las ik nog voor het ontbijt allemaal artikelen in de krant over dat kippeneieren GEZOND zijn, Godbetere, en hoeveel je er kunt eten en of het uitmaakt of ze Beter Sterven Sterren hebben of niet. Je weet wel, dat sterrensysteem van de Dierenbescherming; je geweten sussen met een paar dubbeltjes meer. Iets rechtpraten wat krom is. Praten over Beter Leven, terwijl het gaat om: Iets Minder Verschrikkelijk Leven.

Even een feit: Wij zijn geen vossen. Eieren zijn heel slecht voor ons. Lees de betreffende passages in “Hoe overleef je” van NutritionFacts en eet een banaan.
Ander feit: Kippen gaan helemaal kapot van het leggen van eieren. Het is dan ook verschrikkelijk barbaars om eieren te eten als mensen. Ik word dan ook redelijk gek van al dat gelieg over hoe goed eieren voor je zouden zijn (niet eens relevant) en over dat het je dierlijke producten nodig hebt voor je “mannelijkheid” (niet waar) en dat wij het recht hebben om dieren te houden (leg dat eens uit) en dat we de wereld moeten voeden (kan efficiënter plantaardig) en over dat Pasen een gezellig feest is (niet voor de kippen) enzovoorts enzovoorts. Kom eens uit dat egg induced coma en ga eens nadenken for chicken’s sake.

Met Pasen en andere vreetfeesten denk ik aan alle dieren die na een kort en hevig ongelukkig en pijnlijk leven op het altaar van onze welvaart ons welzijn aantasten. En ik denk aan de paar kippen in Nederland die het geluk hebben ergens terecht te komen waar ze als persoon gezien worden, niet als eierautomaat. Zoals bij mijn vrienden van de Stichting Ex-Legkippen; niet de enige plek in Nederland waar uitgebuite kippen worden opgevangen. Wel een van de weinige plekken in Nederland waar een beperkt aantal kipjes ALLE zorg krijgt die ze nodig hebben. Dus inclusief een hormoonimplantaat waardoor ze geen eieren meer leggen. Wat een bijzonder groot verschil uitmaakt voor deze dieren.
Ik vind het heel inspirerend dat er mensen zijn die tegen de stroom in hun leven wijden aan iets dat ze heel belangrijk vinden en ons daar een les mee leren.
Een van de meest ondergewaardeerde dieren ter wereld is de – volkomen doorgefokte – kip, die ter wereld komt om snel opgefokt en gedachteloos opgegeten te worden. Of om eieren voor ons te leggen. Die we vervolgens laten beschilderen door mensenkinderen. Een ritueel waarvan velen de oorsprong niet meer kennen. Met eieren waarvan velen de oorsprong niet goed kennen.
Iets goeds doen hoeft niet zo ingewikkeld te zijn. Soms gaat het er meer om dat je iets laat.

Vrolijk Vegan Pasen.